در قرن هشتم جابربن حيان از طريق تقطير سركه، اسيد استيك را از آن خارج كرد و هرمان كولب شيميدان آلماني در سال 1847 براي اولين بار اين اسيد را از طريق مواد معدني توانست بسازد و استفاده از آن در شيمي به عهد باستان برميگردد.

باكتري هاي مخمر سركه تمايل شديدي به توليد اسيد استيك دارند، اين باكتري هاي در مواد غذايي، آب و خاك يافت ميشود و به طور طبيعي از ميوه ها و غذاهاي فاسد طي فرايند تخمير توليد ميشوند.

سركه از ميوه هايي نظير سيب، انگور و دانه هايي مثل جو توليد ميشود اين مواد به دليل داشتن نشاسته (جو) و قند و مواد الكلي (سيب، انگور) توسط باكتري هاي مخمر سركه معرف به بچه سركه تخمير ميشوند. سركه معمولا داراي اين اسيد با وزن حجمي ۴ الي ۸ درصد مي‌باشد.

كربونيلاسيون متانول: در اين روش متانول با مونوكسيد كربن در فشارهاي بالا (۲۰۰atm) واكنش داده و اسيد استيك توليد مي‌كند. اين روش از سال ۱۹۲۰ ابداع شده‌است و به دليل ارزان بودن متانول و از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه‌است.

اكسيداسيون بوتان: از حرارت دادن بوتان با اكسيژن هوا در حضور يونهاي فلزي منگنز، كبالت و كروم، پروكسيد توليد مي‌شود. پروكسيد در اثر تجزيه اسيد استيك ايجاد مي‌كند.

{۲C_4HiO + CO_۲ → ۴CH_3COOH + 2H_۲O}

اكسيداسيون استالدئيد: استالدئيد در شرايط ملايم و در حضور كاتاليزورهاي ساده فلزي مثل منگنز و كروم و… توسط اكسيژن هوا اكسيد شده و اسيد استيك توليد مي‌كند.

{۲CH_3CHO + 2O_۲ → ۲CH_3COOH}

محصولات جانبي توليد شده در اين واكنش مانند اسيد فرميك يا استات اتيل و… به دليل داشتن نقطه جوش پايينتر از اسيد استيك توسط تقطير جداسازي مي‌شوند. كاربرد اسيد استيك به صورت سركه به عنوان چاشني غذا و تهيه انواع ترشي استفاده مي‌شود. اسيد استيك رقيق به عنوان افشانه براي از بين بردن قارچ هاي گياهان استفاده مي‌شود. اسيد استيك گلاسيال در صنايع شيميايي در توليد فيلم‌هاي عكاسي، توليد پلاستيك پلياتيلن تريفتالات (PET) استفاده مي‌شود. همچنين به عنوان ماده واسطه در توليد استات وينيل كه تركيب مهمي در توليد چسب و رنگ مي‌باشد،

براي اينكه بتوانيد با استفاده از استيك اسيد نسبت به ساخت سركه اقدام كنيد لازم است تا ابتدا به اين نكته اشاره كنيم.

كه در صورتي كه طعم جوهر سركه را چشيده باشيد خواهيد ديد كه طعمي ترش و همانند سركه دارد از اين رو مي توان از خود استيك اسيد به عنوان سركه استفاده نمود.

براي ساخت جوهر سركه ميبايست متانول با مونوكسيد كربن در فشارهاي بالا واكنش داده تا اسيداستيك توليد شود.

 

بيشتر بدانيد:

 

استفاده از اين روش براي توليد جوهر سركه از سال 1920 رواج يافته و به دليل ارزان بودن متانول در بازار مورد توجه بسياري از افراد و صنايع واقع شده است.

به جهت كربن دار كردن متانول لازم است تا متانول و مونوكسيد كربن با هم واكنش دهند تا در نهايت جوهر سركه به وجود آيد. لازم به ذكر است كه مقدار زيادي از اسيد استيك جهان از روش كربن دار كردن متانول توليد مي شود.

در حال حاضر شركت هاي لايسنسور نسبتا زيادي داراي تكنولوژي فرايند توليد اين اسيد در مقياس تجاري هستند. در زير به عنوان نمونه فرايند مورد استفاده توسط كمپاني Chiyoda Crop. به عنوان آمده است.

به طور خلاصه در اين فرايند, جريان خوراك اصلي متانول به دو جريان مجزا تقسيم مي شود و در تماس با offgas خروجي از راكتور در برج جذب فشار بالا (7) و جريان گاز رقيق در برج, فشار پايين قرار مي گيرد.

جريان كربن مونوكسيد نيز فشرده شده و به راكتور تزريق مي شود. راكتور مورد استفاده در اين فرايند از نوع رايزر است و هيچ گونه بخش مكانيكي متحركي ندارد. كاتاليست مورد استفاده در اين طراحي نيز كه با نام تجاري ACETICA catalyst شناخته مي شود يك كاتاليست بر مبناي عنصر راديوم است كه بر روي يك ساپورت جامد سوار شده است.

جريان مايع خروجي از راكتور به يك فلش درام (2) هدايت مي شود تا آنجا فرايند فلش بر روي آن انجام شود. استيك اسيدخام تبخير شده به يك ستون دي هيدراسيون (3) فرستاده مي شود تا آب همراه و هم چنين گازهاي سبك از آن جدا شوند.

سپس جريان استيك اسيد خشك به ستون نهايي (4) منتقل مي شود تا در آنجا محصولات جانبي سنگين از آن جدا شوده و از پايين برج خارج شود.

محصول اين ستون نيز به منظور حذف يون هاي I- از آن به ستون يون زدايي (5) فرستاده مي شود. جريان بخار خروجي از بالاي اين ستون نيز به ستون جذب فشار پايين (8) برمي گردد تا مجددا در تماس با متانول قرار گيرد. هم چنين CO, متان و ساير محصولات جانبي سبك موجود در جريان بخار خروجي از برج هاي جذب و هم چنين محصولات جانبي سنگين خروجي از ستون نهايي (4) همگي به اسكروبر (9) فرستاده مي شود.

امتیاز:

بازدید: 0